یکی از عجیب‌ترین خلقت‌های خداوند، خلقت زنبور عسل است. زنبورها اصلا نمی‌خوابند. آنها برای پرکردن کیسه مخصوص بدنشان از شهد، روی میلیون‌ها گل می‌نشینند و شهدشان را می‌مکند.
وقتی کیسه‌شان پر شد، به طرف کندو برمی‌گردند. در راه، قبل از رسیدن به کندو مقداری دیاستاز ـ که نوعی آنزیم است ـ را روی شهدهای داخل کیسه مخصوص‌شان می‌ریزند. وقتی به کندو رسیدند، آن را داخل سلول‌های 6 ضلعی موم می‌گذارند و دوباره برای جمع‌آوری شهد از کندو خارج می‌شوند.
شب‌ها وقتی زنبورها نمی‌‌توانند از کندو خارج شوند، سراغ 6 ضلعی‌های موم می‌روند و شهد داخل آن را با خرطومشان به داخل کیسه مخصوص‌شان می‌ریزند، آب اضافه آن را جذب می‌کنند و با ترشح دوباره و چند‌باره دیاستاز روی آن، ماده غلیظ شیرینی درست می‌کنند به نام «عســل».
جالــب اسـت بدانید که خوردن 100 گرم عسل در روز می‌تواند به شما انرژی‌ای برابر با 330کالری بدهد چون عسل از آب (17 درصد)، قند (40 درصــد)، اسیدهای آمینه (25 درصد)، انواع موادمعدنی مانند آهن، منگنز، منیزیم، فسفات و... (12 درصد) و انواع آنزیم‌ها (6 درصد) تشکیل شده است و بسیاری از احتیاجات بدن را تأمین می‌کند.
