عسل تا اوایل قرن بیستم درمانی مرسوم برای عفونت بود و با اختراع پنی‌سیلین کم‌کم استفاده از آن به فراموشی سپرده شد. اکنون استفاده از عسل در درمان زخم‌ها دوباره مرسوم شده است و محققان در پی کشف چگونگی تأثیر آن در مبارزه با عفونت‌های پوستی هستند. عسل خاصیت آنتی‌اکسیدانی، ضد باکتری و ضد قارچ دارد که آن را به دارویی ایده‌آل برای درمان زخم‌ها تبدیل کرده است.
محققان طی آزمایش‌های بالینی دریافته‌اند می‌تواند بیش از ۲۵۰ نوع از باکتر‌ی‌های مقاوم به انواع آنتی‌بیوتیک‌ها را ریشه‌کن کند.عسل از طریق یک فرایند آنزیمی پراکسید هیدروژن را آزاد می‌کند که خاصیت ضدعفونی‌کنندگی به آن می‌بخشد.
تحقیقات نشان می‌دهد انواع عسل فرآوری نشده به درمان و التیام زخم‌ها کمک می‌کند و در یک پژوهش ۵۸ مورد از ۵۹ زخم مورد بررسی از طریق عسل به طور قابل‌توجهی بهبود یافتند.
